Tag Araştırması

Type a search term

Detaylı Tarama

Milos

Milos adası edebiyat ve coğrafya yayınları evreninde, bütün öteki yunan adaları gibi, ilk kez 15. yüzyıl başlarında Cr. Buοndelmonti'nin elyazması haritalardan oluşan çığır açıcı eseri "Liber Insularum Archipelagi"de kaydedilir. Bu eser daha sonra üretilmiş olan B. dalli Sonetti (1485) ve Β. Bordone'nin (1547) ada haritaları (isolario) için model olmuştu. Sonetti, haritalarını vezinle yazılmış metinlerle tamamlar, Bordone ise kendine özgü haritalarına adanın tarihi, iklimi, efsaneleriyle ilgili bilgiler ekler. Tüm benzer eserlerde olduğu gibi Antonio Millo'nun (1582-91) haritaları da dönemin basılı kitaplarından alınmış gravürlerle tamamlanır. Yunan asıllı Antonio, çizdiği haritaların üzerinde - bunların arasında Milos haritasında da - deniz trafiğinin tehlikeli noktalarını işaretler. Yer adlarının saptanmasında, Millo, dönemin liman rehberlerini (portolan) kullanır.

16. yüzyıl sonlarına doğru Milos adası, G.Fr. Camocio'nun çığır açıcı adalar haritasında görülmektedir (1574). Bu eser G. Rosaccio'nun (1598) daha sonra yayınlanan ada haritalarını etkiler, hatta H. Beauvau'nun (1615) hacılık seyahatnamesinin resimleri arasında yer alır. T. Porcacchi, 1620 yılında kazıma tekniğinin yeni usulu bakır baskı tekniğiyle büyük başarı kazanan kendi ada haritalarını yayınlar. Bakır baskı tekniği, daha fazla ayrıntının kaydedilmesi, daha çok ve daha doğru bilgiler sağlaması açısından elverişli olup yavaş yavaş tüm kitapların resimlemesinde kullanılmış, 19. yüzyıl başlarında ise bakır baskının yerini taş baskı almıştır. 17. yüzyıl ortalarında yayınlanan ve Venedik gravür sanatının güzel bir örneği olan Μ. Boschini'nin küçük "isolario"sunda, Milos haritası kitaptaki tüm öteki haritalar gibi tarih-coğrafya bilgileri içeren açıklamalı bir metin eşliğindedir. Nefis bir kazıma ile yapılmış haritalardan oluşan Fr. Piacenza'nın (1688) ada haritaları, Ege denizi adaları ile Kıbrıs ve Peloponez hakkında zengin yazınsal malzeme de içermektedir. 17. yüzyıl sonlarında J. Peeters'in (1690) yayınladığı kitaplarda, Osmanlı-Venedik savaşlarında Batı hristiyan güçlerinin zaferlerinin övgüsü kurulmaktadır. Bu kitaplarda Adriyatik denizinden Hindistan'a kadar uzanan bir coğrafya alanından şehir, liman ve çeşitli yer manzaraları sergilenmektedir.

J. Pitton de Tournefort'un zengin içerikli ve dolaysıyla çok değerli bir yayın olan eseri (1717), yazarın Ege denizinde seyahatinden sonra yayınlanır ve o andan itibaren Ege'de seyahat eden herkesin güzergâhı için bir rehber oluşturur. Eserde Milos ile ilgili gravürler kadınların giyim alışkanlıklarını ve limandan bir görüntü sergiler.

19. yüzyıl başlarında Milos sahillerinin haritası J. Roux'nun önemli liman rehberinde ve G.An. Olivier'in kayda değer "Atlas"ında görülür (1801). Milos'tan çeşitli arkeolojik eserler Venedikli büyük koleksiyoncu ailelerin koleksiyonlarında (P.M. Paciaudi, 1761) ve antik yunan mimarisine ilişkin incelemelerde yer alır (W. Wilkins, 1807).

"Görüntü"yü seyahatnamenin başlıca öğesi kılan M.G.F.A. Choiseul-Gouffier'nin iddialı eserinde (18. yüzyıl sonu-19. yüzyıl başı) ilk kez olarak Milos'ta adanın katakomplarına götüren mağaranın bir görüntüsü, adanın haritası ve körfezin genel bir görüntüsü yer alır.

W.M. Leake'in en önemli eserlerinden birinde yer alan çizim ve planlar (1835, ve anastatik baskı 1967), İngiliz asıllı arkeoloji-sever topoğrafyacının mekânı ve tarihî anıtları - bu arada Milos'ta bulunan anıtları da - son derece sistemli ve kapsamlı bir biçimde inceleyip kaydettiğini kanıtlar.

M.L.J.A.Ch. Martin du Tyrac'ın (vicomte de Marcellus) seyahatnamesinde (1840) Afrodit (Venüs) tanrıçasının Helenistik devre ait ünlü heykelinin bir çizimini görürüz. Martin du Tyrac bu heykeli Fransız Kraliyet koleksiyonu hesabına elde etmeyi becerir.

19. yüzyıl ortalarından itibaren fotoğraf sanatı, mekânların öznel ve seçici bir biçimde  yansıtılmasına son verip gerçeğin kaydedilmesinde en güçlü silâh olur. Ancak kullanılışı gine de yaratıcının elinden geçmektedir. Fotoğraf çekimlerine damgasını vurmuş olan kişi F.F. Boissonnas'dır. Ünlü fotoğrafçının, Milos'ta, ışığa bürünmüş insan ve mekân görüntüleri, karşılıklı saygının anlamına dair bir ders verir. Boissonnas'nın fotoğrafları (Baud-Bovy, D. / Boissonnas, Fr., 1919) antik tiyatroyu, Afrodit heykelinin bulunmuş olduğu yeri, çeşitli antik harabeler, ve de şiirsel bir havası olan manzaralar göstermekte. Ayrıca E. Reisinger'in  bir fotoğrafında (1923) Milos'ta bir koyun ilginç görüntüsü de yer alır.

Fr. Perilla, tahta baskı gravür, renkli akvarel reprodüksiyonları ve fotoğraf gibi çeşitli tekniklerle (1935) tüm Kiklad adaları gibi Milos için de duyduğu coşkulu sevgiyi ve sanat duyarlığını dile getirir.

Yazan: İoli Vingopoulou